Dag 12: 27 september: Grand Junction / Colorado National Monument

Nadat we lekker hadden ontbeten in ons Clarion Inn hotel hebben we onze spullen gepakt en zijn richting Colorado National Monument gereden.

Op een bepaald moment werd er aan de weg gewerkt. Zoals wel vaker in de USA volg je dan een zogenaamde Pilotcar die het tempo en de richting aangeeft. Wij volgden heel braaf deze Pilotcar maar die reed langs de ingang van het park, uhhhh en nu? We zijn uiteindelijk omgedraaid en toen we opnieuw aan het wachten waren op de Pilotcar heeft Erik even gevraagd wat te doen. Wij konden gewoon het park inrijden, dat is fijn.

Met de aan het begin van onze vakantie aangeschafte America de Beautiful pas konden we gratis naar binnen.  We kregen een klein kaartje van het gebied en zijn vóórdat we bij het Visitor center kwamen al een aantal keren gestopt om foto’s te maken.

we reden door een aantal kleine tunnels 

Waarschijnlijk vinden jullie het prettig om eens hele andere foto’s te zien. Geen geel/oranje bomen dit keer maar mooie rood/gele rotsen zoals die veel in het zuidwesten van de USA te zien zijn.

Wat is dit toch een mooi park. Het is niet groot maar lekker rustig en vooral mooi.

Bij het Visitor Center kwamen we in gesprek met de vrijwilliger Dan Peters, een hele aardige man die ons een kaartje met wandelingen gaf. Toen we klaar waren en weg liepen kwam hij ons achterna. Hij dacht dat we Duitsers waren (dat denken er veel, NEIN!) en vroeg of we een ander kaartje in het Duits wilden hebben. We hebben uitgelegd dat we ons aardig in het Engels kunnen redden maar hebben hem wel bedankt voor dit attente gebaar. Hij vertelde dat hij in Amsterdam was geweest en onder de indruk was van al onze fietspaden, hoeveelheid fietsen en het feit dat het bijna normaler is om te fietsen dan met de auto te rijden.

We hebben een aantal korte wandelingen gemaakt:  de Canyon Rim walk tot aan de Shelter en  Otto’s Trail.
John Otto was de man die er alles aan gedaan heeft om van dit gebied een National Park te maken, hij vond het geweldig. Uiteindelijk lukte het om in mei  1911 het gebied als National Monument te maken.

Ieder jaar op 4 juli (Independence day) klimt iemand het Independence Monument op om de Amerikaanse vlag te hijsen.

lokale bewoner

Onderstaande foto: Independence Monument 

Coke ovens

Nadat we de Rim Rock Drive helemaal hadden uitgereden en alle uitzichtpunten hadden bekeken was het tijd voor de lunch. Die hebben we genuttigd op Devils Kitchen picnic area. Wat is het hier toch allemaal goed geregeld. Picknick tafels in de zon en op een overdekte plek met zelfs een paar BBQ’s, water om je handen te wassen en zelfs openbare toiletten.

Daarna hebben we Bram gevraagd ons naar Walgreens te brengen. Erik heeft een aantal jaren geleden een scheermesje gekocht dat lijkt op een klein autootje, te weten Headblade. Hiermee scheert hij zijn hoofd makkelijker dan met een normaal mesje. De mesjes die in dit autootje horen kopen we ieder jaar bij Walgreens, zo ook dit jaar.

Toen was het tijd om in en langs het zwembad te liggen en dat hebben we dan ook de rest van de middag gedaan en het was weer heerlijk!

We hebben nog een wasje gedraaid, die Erik heeft gevouwen, wow !!

Het was een super dag in Grand Junction !

Als afsluiter zijn we wezen eten bij een oude bekende: Texas Roadhouse