Dag 2: 17 september: Louisville / Mount Evans

Vandaag een ritje maken naar Mount Evans.

Dit is de hoogste geasfalteerde weg in Colorado die ons tot 4.300 meter zal leiden.
De kans dat de top gesloten is is vrij groot, normaal gesproken gebeurt dit vlak na Labor day (5 september). Maar als het weer het toe laat blijft de weg iets langer open. We hopen tot bij Summit Lake te komen en als we daar Mountain Goats zouden zien, zijn we helemaal happy!

------
Reisverslag:

Een heerlijke zonnige maar soms koude dag.

En wat denken jullie………..we waren om 3 uur al wakker. 

Ik heb nog geprobeerd om in slaap te vallen nadat ik een paar bladzijden had gelezen maar helaas, om 3.30 uur was het klaar.

De mensen die ons regelmatig volgen weten wat onze ochtend routine is. Erik maakt koffie ! 

We hebben onze e-mail gecheckt en daarna hebben we de spullen uit onze koffers gehaald die de komende weken los in de auto blijven liggen.
Denk hierbij aan onze wandelschoenen, het statief, de monopod, onze softshell jassen en mijn wandelstokken. 
Een deel van deze spullen hebben we al in onze auto gelegd terwijl Erik een mooie zonsopgang fotografeerde

Daarna hebben we in het hotel ontbeten, onze laatste spullen gepakt en zijn op weg gegaan naar Walmart. 

ons vervoer

Ik had in het vliegtuig al een boodschappenlijstje gemaakt en zodoende kwamen we goed voorbereid aan bij Walmart.
Bier, water, cola zero, chips, koekjes, plastic zakjes, tandpasta (we hadden maar een halve tube bij ons) en……een koelbox.
Helaas hadden ze alleen mega grote koelboxen, dat ging ons te ver.
We hebben een soort tas/koelbox gekocht en die voldoet prima.
Enige zeer grote nadeel……er wordt in Colorado geen wijn meer in de supermarkt verkocht, damn!

In het plaatsje Idaho Springs hebben we ons gemeld bij het Visitor Center om o.a. een gedetailleerde kaart van Colorado te kopen, helaas, die waren op.
Men heeft er 1000 besteld maar die waren nog niet geleverd, daar hebben wij natuurlijk niets aan!

Idaho Springs

Mainstreet

We zijn even door het leuke plaatsje gelopen en wilden op een piepklein terras een kop koffie drinken. Helaas was er geen plek op het terras en binnen zag het niet uitnodigend uit. We zijn verder gelopen naar Miner Decadence Chocolates, een grappig zaakje waar vooral veel chocolade wordt verkocht, hoe verrassend. 

We raakten in gesprek met de eigenaar en zijn echtgenote en hebben met een heerlijke cappuccino en nog lekkerdere eigen gemaakte bonbons een minuutje of 20 staan kletsen. Zo leuk, die onverwachte gesprekjes met Amerikanen die het allemaal heel cool vinden dat wij uit Nederland komen.

Daarna gingen we op weg naar Mount Evans en het was schitterend. 

Ik zal maar meteen zeggen dat we geen Mountain Goats hebben gezien, dat was wel jammer maar verder was het prachtig.

De verkleuring van de bladeren is geweldig en het lijkt erop dat we net als in 2012 op het juiste moment in Colorado zijn, in ieder geval de eerste week.

Geen Mountain Goats maar we hebben wel een paar marmotten gezien, zo leuk. 

De weg was prachtig en we zijn heel  vaak uitgestapt om te kijken en foto’s te maken. Maar wat was het koud !!! We begonnen met onze t-shirts, naderhand ging daar een vest overheen maar uiteindelijk moesten we toch onze softshell jassen aan. Het bleef wel heel zonnig maar wat was het soms koud.

Bij Echo Lake stonden heel veel auto’s; veel Amerikanen trokken erop uit om van het mooie weer te genieten.

Daarna zijn we gereden naar Mount Goliath waar we een stukje hebben gelopen. We hijgden als oude paarden! Niet verwonderlijk want we liepen op 3506 meter!

Helaas was de weg tot aan de top van Mount Evans niet open, bij Summit Lake was de weg afgesloten. Dat wisten we eigenlijk al maar we hadden nog hoop dat hij open zou zijn. Het is nog zo’n mooi weer maar blijkbaar was het op de top al glad waardoor het onverantwoord is om de weg open te houden.  Bij Summit Lake hebben we ook nog een stukje gelopen en nog marmotten gezien. Summit Lake ligt overigens op 3910 meter! 

In de hoop geen last van hoofdpijn te krijgen hebben we veel water gedronken en dat is vandaag gelukkig gelukt.

Toen we bijna bij ons hotel waren zijn we nog even naar de drankenhandel geweest om  wijn voor mij te kopen dus ik ben ook voorzien.

Nu zijn we op de kamer om het verslag te schrijven en de foto’s uit te zoeken.

Vanavond gaan we eten bij de Outback Steakhouse. Ik hoor jullie denken: alweer? Ja, alweer. Maar dit keer niet alleen een Blooming Onion maar een lekker hoofdgerecht.

Het was een heerlijke dag in het mooie Colorado