Dag 18: 3 oktober: Manitou Springs / Pikes Peak

Gisteravond zijn we in Manitou Springs gaan eten, lekker te voet. We hebben heerlijk gegeten en een paar wijntjes/biertjes gedronken, zo fijn dat we niet met de auto hoefden te gaan.

Vanmorgen hebben we Bram gevraagd ons naar een Walgreens winkel te brengen omdat de winkel waar we gisteren waren niet verkocht wat wij zochten. Hier is het wel gelukt. Daarna zijn we naar de Gamestop gereden om voor onze kleinzoon een spelletje voor zijn Playstation 4 te kopen. Zijn zusje krijgt een mooie Elsa jurk, hij een spelletje (dat vindt hij leuk). Uiteraard hebben we nog andere kleine cadeautjes voor ze gekocht.
En Erik kon vandaag zijn nieuwe Buff hoofdband uitproberen

Vandaag was onze laatste dag in de natuur en eigenlijk viel die een beetje tegen.

We hadden veel goede dingen gehoord over Pikes Peak dus besloten toch maar deze route te gaan rijden.

Voordat je bij de kassa komt rijd je langs North Pole, Home of Santa’s Workshop. Een soort van pretpark met en door de Kerstman. Velen weten dat ik een echte kerstmuts ben maar geen paniek, dit ging zelfs mij te ver. Uiteraard hebben we wel een foto gemaakt.

Bij de kassa van de Pikes Peak Highway aangekomen mochten we 12 dollar p.p. betalen en we werden erop gewezen dat de top op dat moment niet bereikbaar was vanwege de enorme wind! Op dat moment was er iemand van het management naar boven om te checken of de weg toch helemaal open ging.  Damn, daar hadden we niet op gerekend en om nu weer om te draaien….

We betaalden de entree en de weg is mooi, niet meer en niet minder. Er zijn weinig uitkijkpunten omdat langs de weg heel veel naaldbomen en (gele) loofbomen staan. Waarschijnlijk zijn we verwend van al het moois dat we de afgelopen periode hebben gezien maar wij konden er niet warm voor lopen.

We zagen veel mensen stoppen om foto’s van de foliage te maken. Wij hebben echter zoveel moois gezien, met name bij Kebler Pass dat dit voor ons niet de moeite waard was.

Wel kwamen we een waarschuwingsbord tegen en volgens mij zagen we 'm de berg oplopen.

In de hoop dat de weg misschien toch nog open zou gaan hebben we op een picknick plek lekker geluncht. Maar het waaide hard………we moesten zo ongeveer alles vasthouden (toastjes, de kaas, het zakje met afval. 

We spraken nog met een familie uit Illinois waarvan de dochter in Colorado woont. De dochter wilde heel graag naar de top van Pikes Peak maar het zag er niet naar uit dat het zou gaan gebeuren. Ook zij vonden het niet de moeite waard als je niet naar de top kunt.

Na de lunch reden we door maar na mile marker 13 (op ca. 3300 meter) stonden oranje pionnen op de weg en een Pikes Peak auto versperde de weg, klaar !

Eerlijk gezegd vonden we het maar een rip-off. Het was nu een gewone mooie weg maar meer ook niet. Hiervoor hebben we 24 dollar “weggegooid”. Men had best een bepaalde korting kunnen geven omdat we niet naar de top konden. Dus Pikes Peak, jammer maar wij vonden er niets aan.

Deze visser had een fijne manier ontdekt om te vissen 

"Brandhout" 

We hebben dit in Rocky Mountains NP al gezien. Daar was het opgestapeld als een Tipi (indianentent) en we vroegen ons af waar dat voor was en hebben dat even aan een ranger gevraagd. Het is oud, dor hout dat opgestapeld wordt. Op het moment dat het niet meer zo droog is, vaak zelfs in de winter als al sneeuw is gevallen, worden deze hoopjes hout gecontroleerd in brand gestoken. 

We waren zodoende vroeg terug in Manitou Springs. We hebben alle spullen die de afgelopen weken in de auto bleven liggen, naar binnen gehaald. We hebben beide koffers leeggehaald en proef gepakt. Het lijkt erop dat we morgen nog wel iets kunnen kopen, mochten we nog wat tegenkomen. Wel hebben we ieder een soort van boodschappentas als extra handbagage.

Daarna hebben we lekker in de zon in het bubbelbad gezeten.

Vanavond gaan we heel sjiek (!) eten (of eten ophalen) bij………..de Panda Express. Toen wij bij de Gamestop waren zagen we er een liggen. De afgelopen weken zijn we nog geen Panda Express tegen gekomen. Wij vinden dat eten zo lekker, met name de Orange Chicken (he, Claudia P.!) . Dus dat gaan we straks doen.

Morgen zullen we waarschijnlijk niet zoveel te melden hebben. Tot ons volgende en laatste hotel is het maar een dik uur rijden. Op de heenweg willen we naar de Outlet Malls in Castle Rock. ’s Middags online inchecken en ’s avonds gaan we eten bij The Cheesecake Factory.